معبد تودایجی کجاست؟
تودایجی یکی از چشمگیرترین معابد ژاپن است و نقش مهمی در تاریخ ژاپن در طول اعصار مختلف دارد. مجموعه وسیع تودایجی در پای کوه واکاکوسا در محدوده پارک نارا قرار دارد که یکی از معروف ترین جاهای دیدنی نارا می باشد و مجموعه‌ای از معابد و زیارتگاه‌های تاریخی را در خود جای داده است. معبد تودایجی که در حدود سال 750 تأسیس شد، معبد اصلی سیستم ملی صومعه‌های کوکوبونجی بود. تودایجی معبد اصلی فرقه کگون (Kegon) – یکی از هشت سنت باقی مانده ژاپن – می باشد.
تاریخچه معبد تودایجی
زمانی که شهر نارا، پایتخت و مقر امپراتوری کشور ژاپن بود، این شهر شاهد شکوفایی فرهنگی و سیاسی وسیعی بود؛ زیرا ارتباط با تمدن‌های مختلف در قاره آسیا سیل، باعث رشد اقتصادی این منطقه شد. بسیاری از معابد و زیارتگاه ها که در طول قرن ها باقی مانده اند، حاصل این دوره هستند. معبد تودایجی یکی از این معابد است که همراه با سایر مجموعه های مذهبی و محیط طبیعی منطقه، در سال 1998 به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
ریشه تودایجی به معبد کینشوسانجی (Kinshōsanji) برمیگردد که در سال 730 برای آرامش روح پسر امپراتور شومو ساخته شد. در سال 740، پس از چندین سال بلایای طبیعی و آشفتگی سیاسی، شومو اعلامیه ای برای برپایی مذهب بودای بزرگ به امید بازگشت صلح به ژاپن صادر کرد. کشیش معبد کینشوسانجی، از نفوذ خود برای درخواست سرمایه و نیروی کار از سراسر ژاپن استفاده کرد و این معبد به نام تودایجی شناخته شد.
معبد در سال 1180 هنگامی که در یک جنگ قبیله ای محاصره شد، در آتش سوزی ویران شد اما بازسازی معبد، در سال 1185 به پایان رسید. آتش سوزی دیگری در سال 1567 در یک جنگ قبیله ای دیگر فرا گرفت و این بار، به مجسمه برنزی بودا نیز آسیب رساند. بودای بزرگ که امروزه در معبد مشاهده می شود، نتیجه بازسازی آن دوره است و چهار دوره مختلف از تاریخ ژاپن را از سر گذرانده است.
بخش هایی از مجسمه، در واقع در همان دوره نارا ساخته شده است اما کمر بودا مربوط به دوره کاماکورا (1185-1333)، بالاتنه مربوط به دوره کشورهای متخاصم (1467-1568) و سر مجسمه مربوط به دوره ادو است. اگر با دقت نیز به مجسمه نگاه کنید، متوجه می شوید که قسمت برنزی سینه و پایه مجسمه، قدیمی تر و آسیب دیده تر به نظر می رسد.
جاذبه های مجموعه معبد تودایجی
مهمترین جاذبه مجموعه معبد تودایجی، مجسمه بودای بزرگ یا دایبوتسو است که در زبان ژاپنی، دای به معنای غول و بوتسو به معنای بودا می باشد. به غیر از بودای بزرگ، معبد تودایجی دارای گنجینه های ملی و آثار فرهنگی متعددی است که می خواهیم به معرفی آنها بپردازیم.
تالار دایبوتسودن
تالار دایبوتسودن است که مجسمه بودای بزرگ را در خود جای داده است، مرکز مجموعه تودایجی است. این تالار در طول تاریخ خود چندین بار در اثر آتش سوزی ویران شده است و ساختار کنونی آن، مربوط به سال 1709 است. این تالار یکی از بزرگترین ساختمان های چوبی جهان است با مجسمه بودای خود، به عنوان گنجینه ملی ژاپن تعیین شده است.
مجسمه بودای بزرگ
مجسمه بودای بزرگ یکی از مهمترین جاذبه های معبد تودایجی است که 15 متر ارتفاع دارد و آن را به یکی از بزرگترین مجسمه ها در نوع خود در جهان تبدیل می کند. این مجسمه تصویری از روشنا بودا است که در سانسکریت به نام بیروشانا یا وایروچانا نیز شناخته می شود و به اصطلاح بودای کیهانی یا “روشنگر بزرگ” است که بر زمین رحمت می تابد. مجسمه معمولاً از بیرون دیده نمی شود اما در زمان های خاصی از سال، یک پنجره ویژه مشرف به ساندو و دروازه مرکزی باز می شود تا چهره بودا را نمایان کند.
دروازه ناندایمون و نگهبانان آن
یکی دیگر از گنجینه های برجسته تودایجی، ناندایمون، دروازه جنوبی بزرگ معبد است و به خاطر حضور گوزن های معروف در آنجا شناخته می شود. این دروازه که در دوره کاماکورا با طرح سلسله سونگ چینی بازسازی شد، یکی از بزرگترین دروازه های ژاپن است که ۲۵ متر ارتفاع و بیش از ۸ متر عرض دارد.
یکی از ویژگی های جالب این دروازه، نگهبانان چوبی است که در سال 1203 توسط مجسمه سازان چیره دست، در کمتر از 70 روز ساخته شده است. این نگهبان ها، خدایان نگهبان قدرتمند هستند که در دو طرف دروازه ایستاده‌اند و چهره‌های ترسناک و هیبت باشکوه آنها، باعث حیرت بازدیدکنندگان می‌شود.
گنجینه های معماری و تاریخی معبد تودایجی
قدیمی ترین گنجینه معماری معبد تودایجی، هوکدو یا «تالار نیلوفر آبی» است که در قرن هشتم ساخته شده است. این مکان میزبان مراسم بزرگداشت سوترا در سومین ماه هر سال و محل اولین سخنرانی های ارائه شده در مورد کتاب مقدس مهم در ژاپن بود. دو مکان دیگر که تاریخ پرفراز و نشیب 1300 ساله تودایجی را به بازدیدکنندگان یادآوری می‌کند، خرابه‌های کودو و بقایای بتکده بزرگ شرقی هستند. خرابه های کودو، یک سالن سخنرانی قدیمی است که اکنون، تنها چند پایه سنگی از آن باقی مانده است.
سخن پایانی
با وجود خرابه های تاریخی، جذابیت معبد تودایجی به خصوص در فصل شکوفه های گیلاس ژاپن در بهار بی نظیر است. همچنین حضور آهوهای معروف نارا در پاییز در میان درختان رنگارنگ پاییزی، جذابیت معبد را دوچندان می کند. معبد تودایجی بیشتر به خاطر مجسمه بودای خود شناخته شده است اما هدف ما در تور ژاپن، علاوه بر داخل معبد، کاوش در محوطه مجموعه معبد است که بازدیدکنندگان را تحت تاثیر محیط طبیعی و گنجینه های معماری و هنری اعصار مختلف ژاپن قرار می دهد. اگر تجربه سفر به معبد تودایجی و شهر نارا را داشته اید، دیدگاه ارزشمند خود را با نارون اکوتور به اشتراک بگذارید.
منابع: Todaiji.or.jp
