کنیا کشوری با حیات وحش معروف، قبایل عجیب و جاذبه های متنوع، بازدیدکنندگان را مجذوب خود میکند و آنها را بارها و بارها برای سفر به کنیا ترغیب می نماید. کنیا جایی است که سافاری آفریقایی متولد شد و هنوز هم یکی از بهترین مکانهای این قاره برای تماشای حیات وحش است.
در تور کنیا به همراه نارون می توانید 5 حیوان بزرگ موسوم به بیگ فایو را مشاهده کنید و از پارک ملی ماسایی مارا بازدید کنید که به شما اجازه می دهد حیات وحش را بدون حصاری در اطراف حیوانات تماشا کنید و یا شاهد مهاجرت گله های میلیونی آنها در فصل مهاجرت باشید. برای راهنمای سفر به کنیا همراه ما باشید.
بیش از 40 قبیله در کشور کنیا زندگی می کنند و بسیاری از آنها آداب و رسوم اجدادی و لباس سنتی خود را حفظ کرده اند. دامداران ماسایی که خود را در شوکاهای شطرنجی می پیچند، روزها را به گله داری گاوهای خود می گذرانند. در شمال، جنگجویان سامبورو روسریهایی میپوشند که با گلهای پلاستیکی موهیکان تزیین شده است و زنان نیز مهره های کالیدوسکوپی دور گردن خود دارند.
این جوامع با یادگیری زندگی در کنار حیات وحش، به ایجاد طرحی برای حفاظت در سراسر آفریقا، اجاره زمین به اقامتگاه های توریستی و شروع پروژه های خود برای حفاظت از طبیعت کمک کرده اند. در نتیجه در سفر به کنیا در یکی از پایدارترین مکان ها در جهان خواهید بود.
هنوز قانع نشده اید که به کنیا سفر کنید؟ دره ریفت از سراسر این کشور عبور می کند و به علفزارهای مواج می ریزد که مهد بشریت نام گرفته است. یخچالهای طبیعی، جنگلهای آلپی، تپههای شنی در حاشیه دریاچه تورکانا، همه و همه مسافران سراسر جهان را به کنیا دعوت می کنند.
شاید باور نکنید که کنیا سواحل ماسه سفیدی دارد که در اقیانوس هند قرار می گیرند. حال اگر هیجان سفر به این کشور شرق آفریقایی را دارید، با ادامه راهنمای سفر به کنیا همراه ما باشید.
در کنیا بیش از چهل گروه قومی وجود دارد که نشانگر تنوع قومی و قبیله ای در این کشور است. قوم و قبیله ها در کنیا، به گروه افرادی تلقی می شود که زبان اصلی مشترکی دارند. در کنیا، این مسئله طبیعی است که فردی به سه زبان صحبت کند که یکی زبان خود و دیگری زبان های سواحیلی و انگلیسی است.
بزرگترین قبیله در کنیا، کیکویو است و حدود 20 درصد از جمعیت کنیا را تشکیل می دهد. قوم کالنجین از دره ریفت 15 درصد، لوهیا در غرب کنیا 14 درصد، قوم لو از منطقه نیانزا و کامبا از شرق نایروبی 11 درصد جمعیت را شامل می شوند. قبایل کنیا هیچگاه گروه های بسته نبودهاند و خانوادهها اغلب شامل اعضایی از قومیتهای مختلف هستند.
بنابراین با وجود قوم و قبایل در کنیا، با افراد تحصیل کرده و خوش برخوردی مواجه خواهید بود. البته تعصب بین قبیله ای، هنوز کاملاً عادی است و گهگاه خشونت آمیز می شود اما امروزه به میزان زیادی کاهش یافته است.
گروه های قومی ماسایی و سامبورو جمعیت کمتری را شامل می شوند که حدود دو درصد جمعیت می باشد. آنها به خاطر لباس های سنتی رایج خود شناخته می شوند. بازدید از این گروه ها بسیار جذاب است و می توانید از دیدن رقص سنتی و سلاح های قدیمی آنها مانند نیزه و تیروکمان لذت ببرید.
وقتی صحبت از هزینه سفر به کنیا می شود، باید عوامل زیادی را در نظر گرفت. در سال ۱۴۰۳، برای بلیط رفت و برگشت حدود ۵۵ میلیون تومان باید هزینه کنید (این هزینه آپدیت می شود) و هزینه ویزای کنیا ۷۰ دلار می باشد. هزینه های اقامت نیز متفاوت است. هتل ها یا هاستل های ارزان قیمت از حدود 20 دلار در هر شب شروع می شود، در حالی که هتل های لوکس می توانند قیمتی تا 300 دلار برای هر شب داشته باشند.
در مورد حمل و نقل، کنیا یک سیستم حمل و نقل عمومی گسترده و کارآمد از جمله اتوبوس و قطار دارد. بلیط یک طرفه مترو یا قطار می تواند بین 0.50 تا 2 دلار هزینه داشته باشد. وقتی صحبت از غذا می شود، طیف وسیعی از گزینه ها را متناسب با بودجه خود پیدا خواهید کرد. از رستورانهای مقرونبهصرفه که میتوانید از یک وعده غذایی با قیمت حدود 5 دلار برای هر نفر تا رستورانهای متوسط با قیمت حدود 15 دلار برای هر نفر در نظر بگیرید.
اگر همواره تمایل دارید مسافرت مقرون به صرفه ای داشته باشید، انتظار داشته باشید که هزینه روزانه شما به استثنای هتل و پرواز از 50 تا 70 دلار باشد. این هزینه شامل وعده های غذایی، حمل و نقل و فعالیت ها می شود. اگر می خواهید یک سفر به اصطلاح Mid-level را تجربه کنید، باید هزینه روزانه معادل ۱۰۰ الی ۱۵۰ دلار را در نظر بگیرید.
هزینه پرواز به کنیا به صورت رفت و برگشت در تور نوروز ماه ۱۴۰۳، حدود ۵۵ میلیون تومان با پرواز قطر است. این هزینه می تواند تغییر کند که در صورت تغییر، قیمت را بروزرسانی خواهیم کرد.
یکی از عوامل کلیدی که در هزینه سفر به کنیا باید در نظر گرفته شود، هزینه اقامت است. قیمت هتل ها در این کشور بسته به عوامل مختلفی از جمله موقعیت مکانی، فصل سفر و نوع اقامت می تواند متفاوت باشد.
اقامت در شهرهای بزرگ مانند نایروبی، مومباسا و کیسومو، در مقایسه با شهرهای کوچکتر یا مناطق روستایی گران تر است. در این شهرها نیز، طیف گستردهای از گزینههای اقامتی متناسب با بودجههای مختلف پیدا خواهید کرد.
برای کسانی که به دنبال یک هتل متوسط در شهرهای بزرگ هستند، میانگین هزینه هر شب از 80 تا 150 دلار متغیر است. این هتل ها امکانات رفاهی و اقامتی دلپذیر را ارائه می دهند. از طرف دیگر، اگر در طول سفر خود به دنبال هتل لوکس هستید، محدوده قیمت یک اتاق هتل لوکس می تواند تا 300 دلار یا بیشتر در هر شب برسد.
همانطور که از شهرهای بزرگ خارج می شوید، هزینه اقامت کاهش پیدا می کند. هزینه یک هتل متوسط در شهرهای کوچک کنیا، برای هر شب میتواند حدود 50 تا 100 دلار باشد. برای هتل های لوکس نیز، حدود ۲۰۰ دلار و بیشتر را در نظر داشته باشید.
غذاهای کنیا بسیار لذیذ هستند و مطابق با سلیقه و بودجه خود، می توانید گزینه های متنوعی را انتخاب کنید. در ادامه هزینه غذاهای خیابانی، فست فود و رستوران های مختلف را برای هر وعده غذایی و یک نفر بررسی می کنیم.
همانطور که می بینید، طیف گسترده ای از گزینه ها برای بودجه های مختلف وجود دارد.
شما می توانید بطری های ارزان لیکور محلی را در سوپرمارکت ها، کیوسک ها یا فروشگاه های کوچک در سراسر کنیا خریداری کنید. ارزان ترین نوع نوشیدنی ها در کیسه های پلاستیکی کوچک به نام ساشه است. هزینه بطری 500 میلی لیتری آبجو کنیایی در یک بار یا کلاب محلی: 1 الی 2 دلار می باشد. اگر به یک بار شبانه شیک بروید، هزینه این نوشیدنی 2 تا 4 دلار خواهد بود. هزینه ورودی کلاب با چند نوشیدنی رایگان نیز می تواند تا ۱۰ دلار باشد.
هزینه حمل و نقل در کنیا، یکی از معیارهایی است که روی هزینه کل سفر تاثیرگذار است. در اینجا می خواهیم به هزینه متوسط چهار وسیله نقلیه پرکاربرد یعنی تاکسی، اتوبوس، قطار و هواپیما بپردازیم:
جاذبه اصلی کنیا مهاجرت بزرگ است؛ رویدادی که چندین میلیون حیوان وحشی و گروهی از گورخرها در ماسای مارا به راه می افتند و قبل از بازگشت به سرنگتی تانزانیا به دنبال علف تازه می گردند. از ماه جولای تا اکتبر دشت ها با وجود وایلدبیست ها سیاه رنگ می شوند اما تماشایی ترین بخش مهاجرت، گذر آن ها از رودخانه است. ممکن است چندین ساعت طول بکشد تا آنتلوپهای بلاتکلیف، گذر خود را انجام دهند. زیرا کروکودیلهای درنده و شیرهای در کمین، آماده شکار آنها هستند.
پارک های ملی کنیا بسیار زیاد هستند. پارک ملی آمبوسلی برای تماشای فیلها عالی است؛ تساوو خانه برخی از معدود ماهیهای بزرگ باقیمانده آفریقا است و مرو نسبت به پارکهای دیگر شلوغتر است.
در مورد حیات وحش که از اصلی ترین جاذبه های کنیا است، زیاد صحبت کردیم و در نظر داشته باشید که همه مسافران کنیا، فقط روی حیات وحش تمرکز نمی کنند. منطقه نیمه خشک سامبورو محل زندگی یکی از جذاب ترین گروه های بومی کنیا است. جوامع عشایری که در خانه های ساده ساخته شده از گل زندگی می کنند و بسیاری از گردشگران کنجکاو هستند که در مورد شیوه زندگی آنها بدانند.
پیادهروی در جنگلها و کوههای Aberdare Range و پارک ملی کوه کنیا نیز یک فعالیت محبوب است. می توان از طریق سفرهای پنج یا شش روزه به کوه کنیا صعود کرد که دومین قله مرتفع آفریقا می باشد. سفر به کنیا با استراحت در یکی از سواحل این کشور در مومباسا پایان می یابد؛ پارک ملی دریایی واتامو برای غواصی و تماشای نهنگ ایده آل است. لامو به خاطر فرهنگ سواحیلی عجیب و غریب و خیابان های شنی بدون خودرو معروف است. ساحل دیانی نیز به خاطر شن های سفید درخشانش مشهور می باشد.
هرکسی که قصد سفر به کنیا را دارد، به دلیل زمانبندی پروازهای بینالمللی، باید حتما یک شب را در شهر نایروبی بماند. پایتخت کنیا امروزه بسیار امن تر از گذشته است و دارای صحنههای مد و هنر، و رستورانهای پرجنبوجوش است که عمدتاً در اطراف منطقه سرسبز کارن واقع شدهاند، جایی که ترکیبی از هتلهای کنیا با قیمت های متوسط تا لوکس از جمله خانههای مسکونی به سبک استعماری و ساختمانهای مرتفع مدرن وجود دارد.
اگر برای اولین بار به ماسای مارا سفر می کنید، به منطقه حفاظت شده ملی بروید. جایی که کمپ های چادری مجلل در اطراف منطقه مرکزی تالک مستقر هستند. می توانید مثلث مارا را برای اقامت ساکتتر انتخاب کنید، اگرچه در هنگام مهاجرت حیوانات وحشی، کمپهای متحرک در اینجا ظاهر میشوند. برای یک تجربه انحصاریتر، مناطق حفاظتشده متعلق به اطراف پارک را در نظر بگیرید. منطقه سامبورو نیز برای اقامت مناسب است و پایگاه خوبی برای غرق شدن در حیات وحش و اقامت در کمپ های راحت است.
اسکان در امتداد ساحل بسیار ارزان تر است، به خصوص در لامو؛ جایی که ویلاهای خصوصی در فضای باز با یک آشپز مقیم ارائه می شود. گزینه های آپارتمان و ویلا از واتامو تا دیانی بسیار زیاد است و با کلبههای ساحلی روستایی و هتلهای مجلل ترکیب شدهاند.
هر کسی که به فرهنگ ماسایی علاقه دارد، باید از شومپوله در منطقه کاجیادو، در جنوب نایروبی، در مرز تانزانیا دیدن کند. اینجا یکی از معدود مناطق باقی مانده از زمین های مشترک، منطقه نیمه خشک و بدون حصار برای حیواناتی است که بین پارک ملی مارا و آمبوسلی در حال حرکت هستند.
البته اینحا برای افراد بومی برای تعطیلات آخر هفته مناسب تر است و گردشگران کمی به اینجا می آیند. یک سفر هلیکوپتری برای تماشای جمع شدن میلیونها فلامینگو در دریاچه ناکورو می تواند عالی باشد.
برای تجربه سافاری حیات وحش و تماشای مهاجرت بزرگ جولای تا اکتبر بهترین زمان سفر به کنیا است اما اگر می خواهید از سواحل کنیا نیز لذت ببرید و یک تجربه غواصی عالی داشته باشید، ماه اکتبر تا مارس را انتخاب کنید.
کلاه، عینک آفتابی و پیراهن آستین بلند برای سافاری ها در وسایل نقلیه روباز توصیه می شود. رنگهای خنثی بهترین هستند – به خصوص اگر در حال برنامهریزی یک سافاری پیاده روی هستید. به خاطر داشته باشید که برای سافاری های صبح زود که هوا سرد ساست، یک جامپر و کلاه پشمی به همراه داشته باشید.
در کل بله. در مناطق توریستی کنترل های امنیتی شدید انجام می شود. توصیه می شود برای رفتن به مناطق دوردست شمالی کنیا، به جای سفر از طریق جاده، با هواپیما سفر کنید. درگیری های قبیله ای نیز گهگاه در منطقه لایکیپیا به ویژه در دوره های خشکسالی رخ می دهد.
برای لذت بردن از تمام جاذبه های اصلی کنیا، 10 روز مناسب است. سه تا چهار شب اقامت در مارا را با سفر به سرزمین های قبیله ای ماسایی ترکیب کنید تا تعادل خوبی بین فرهنگ و حیات وحش برقرار کنید و نهایتا در سواحل مومباسا، به استراحت و تفریح های آبی بپردازید. برای یک سفر عمیق در سراسر کنیا، دو تا سه هفته زمان بگذارید.
منابع: TheTimes