غذاهای سنتی ژاپن که با نام واشوكو شناخته می‌شوند، یکی از متنوع‌ترین و جذاب‌ترین آشپزی‌های جهان به شمار می‌آیند. این غذاها که طی قرن‌ها در دل کشوری منزوی و بسته شکل گرفته‌اند، امروزه به‌دلیل خلاقیت، سلامت، اصالت و همچنین نحوه ارائه‌شان در صحنه آشپزی جهانی شهرت یافته‌اند. اما آیا از گستره بی‌پایان غذاهای ژاپن اطلاع دارید؟ در تور ژاپن می توانید طعم بهترین غذاهای سنتی ژاپن را بچشید.
معرفی بهترین غذاهای سنتی ژاپن
از سوشی که در دوره ادو مربوط به تاریخ ژاپن شکوفا شد تا کوشیکاتسو، غذای سرخ‌شده محبوب اوساکا که روی سیخ سرو می‌شود، تنوع غذاهای ژاپنی شگفت‌انگیز است. کافی است کمی عمیق‌تر وارد دنیای غذاهای سنتی ژاپنی شوید تا با ترکیبات و مواد اولیه‌ای روبه‌رو گردید که شاید پیش‌تر هرگز نشنیده باشید. با سوشی، معروف ترین غذای ژاپن شروع می کنیم.
1. سوشی
نمادین‌ترین غذای ژاپن؛ در ژاپن هنر تهیه سوشی به مرحله‌ای نزدیک به آیین مذهبی رسیده است، تا جایی که آشپزان مشهور سال‌ها آموزش می‌بینند و نهایت تلاش خود را برای خلق یک لقمه کامل (و البته گران‌قیمت) به کار می‌گیرند.
ریشه سوشی اما به غذاهای خیابانی توکیو قرون وسطی بازمی‌گردد. جایی که تکه‌های نیگیری (برنج سرکه‌ای شکل‌گرفته به صورت مستطیل با برشی از ماهی خام روی آن) در دکه‌ها عرضه می‌شد و مردم با دست آن را می‌خوردند.
در میان انواع ماهی، تون ماهی چرب استاندارد طلایی به حساب می‌آید. ارزش آن چنان بالاست که در سال ۲۰۲۰ اولین ماهی تن بلوفین بازار تویوسو به قیمت حیرت‌انگیز ۱.۸ میلیون دلار فروخته شد! بهترین منطقه برای خوردن سوشی در ژاپن، رستوران های توکیو می باشد.
2. اوکونومیاکی
ژاپنی‌ها معمولاً این غذا را “پنکیک خوش‌طعم ژاپنی” می‌نامند، اما این نام به‌طور کامل حق مطلب را ادا نمی‌کند. اوکونومیاکی از خمیر تخم‌مرغ و آرد ترکیب‌شده با کلم تهیه و روی صفحه داغ پخته می‌شود.
در نسخه‌های منطقه‌ای یا براساس سلیقه فردی، مواد دیگری هم اضافه می‌شود (نام اوکونومی به‌معنای “دلخواه” است). این مواد می‌تواند شامل شکم خوک، کیمچی، سبزیجات متنوع و معمولاً تکه‌های ماهی خشک بونیتو، سس مخصوص و مایونز باشد.
اگر طرفدار اوکونومیاکی هستید، حتماً باید مونجیاکی را نیز امتحان کنید؛ غذایی کمتر شناخته‌شده و نرم‌تر که ظاهر چندان زیبایی ندارد اما طعمی منحصربه‌فرد دارد. هر دو غذا از خمیر، سبزیجات خردشده و افزودنی‌هایی مثل گوشت، پنیر یا غذاهای دریایی ساخته می‌شوند، اما مونجیاکی خمیری رقیق‌تر دارد و نتیجه آن غذایی غلیظ و چسبناک با لبه‌های کاراملی‌شده است.
3.سوپ میسو
سوپ میسو یکی از ارکان اصلی رژیم غذایی ژاپنی است و در وعده صبحانه، ناهار و شام یافت می‌شود. این سوپ نازک از داشی و میزو (خمیر شور تهیه‌شده از سویا و کپک کوجی) درست می‌شود.
چهار نوع اصلی میسو وجود دارد: سفید، قرمز، ترکیبی و جو. هر منطقه ژاپن نیز گونه‌های خاص خود را دارد که طعم و رنگ ویژه‌ای به سوپ می‌بخشند.
4. یاکیتوری
سیخ‌های مرغ گریل‌شده یاکیتوری غذایی محبوب و ارزان است که به‌ویژه برای کسانی که بعد از کار به دنبال شامی ساده و نوشیدنی هستند انتخابی عالی محسوب می‌شود.
در رستوران‌های یاکیتوری، گرمای زغال‌های شعله‌ور، سرآشپزهایی که با بادبزن مشغول آماده‌سازی‌اند و سیخ‌هایی شامل تمام قسمت‌های مرغ از سینه و ران گرفته تا دل، سنگدان و غضروف، به استقبال شما می‌آیند.
5. اودون
رشته‌های ضخیم آرد گندم که حدود ۸۰۰ سال پیش از چین وارد ژاپن شدند، امروزه به‌عنوان یکی از غذاهای سنتی اصلی این کشور شناخته می‌شوند.
اودون معمولاً آب‌پز شده و با یک آبگوشت ساده سرو می‌شود. کاکه اودون تنها شامل رشته‌ها و آبگوشت است، اما در عین سادگی غذایی مقوی و سیرکننده محسوب می‌شود.
در بسیاری از رستوران‌ها می‌توانید آن را با افزودنی‌هایی چون تخم‌مرغ خام، تکه‌های تمپورا یا پیازچه امتحان کنید.
6. تاکویاکی
این توپ‌های خوشمزه پرشده با اختاپوس در دهه ۱۹۳۰ توسط یک فروشنده خیابانی در اوساکا اختراع شدند. شکل کروی تاکویاکی با استفاده از تابه‌های مخصوص نیم‌کره‌ای درست می‌شود. چرخاندن خمیر در زمان مناسب برای رسیدن به شکل کامل، مهارتی ویژه می‌طلبد. روش سنتی سرو آن شامل پولک‌های ماهی خشک، جلبک خشک و سس مخصوص تاکویاکی است.
7. سوبا
سوبا یکی از قدیمی‌ترین غذاهای فهرست است. اگرچه نخستین بار ۶۰۰۰ سال پیش در چین ساخته شد، اما در ژاپن در دوره ادو محبوبیت یافت. این رشته‌های گندم سیاه سالم‌تر و مغذی‌تر از بسیاری دیگر از انواع رشته‌های ژاپنی هستند و گفته می‌شود مصرف آن‌ها از کمبودهای تغذیه‌ای جلوگیری می‌کند.
8. سوکی‌یاکی
سوکی‌یاکی یک غذای دیگی ژاپنی است که برای دورهمی‌های خانوادگی و دوستانه بسیار محبوب است. مواد شامل گوشت گوساله خام، سبزیجات و رشته‌هاست که در آبگوشت شیرین و شور (ترکیبی از سویا، شکر و میرین) روی میز پخته می‌شوند.
گوشت پس از پخت در تخم‌مرغ خام زده‌شده فرو برده می‌شود. اگرچه این غذا در دوره ادو اختراع شد، اما به‌دلیل محدودیت‌های بودایی بر مصرف گوشت نتوانست رایج شود و تنها در مراسم خاص یا برای بیماران مجاز بود.
9. ساشیمی
برخلاف تصور عمومی، ساشیمی با سوشی تفاوت دارد. ساشیمی در واقع همان برش‌های ماهی خام بدون برنج است و معمولاً در رستوران‌های سطح بالا یا به‌عنوان پیش‌غذا در ایزاکایا سرو می‌شود.
10. اوناگی
از اوایل قرن هفدهم، اوناگی یا مارماهی به‌دلیل فراوانی در رودخانه‌های ژاپن غذایی رایج بود. اما امروزه به‌عنوان یک غذای لوکس شناخته می‌شود و معمولاً کبابی همراه با سس شیرین و شور تاره سرو می‌گردد.
اعتقاد بر این است که اوناگی انرژی‌بخش است و به همین دلیل در روز «گاو» به‌عنوان درمانی برای خستگی تابستانی و حتی تقویت قوای جنسی مصرف می‌شود.
11. ناتو
ناتو به عنوان یکی از غذاهای عجیب ژاپن، مردم را به دو دسته مخالف و موافق تقسیم می‌کند. این غذای سنتی ژاپنی با تخمیر دانه‌های سویا در نوعی باکتری خاص تهیه می‌شود؛ باکتری‌ای که به طور طبیعی در دستگاه گوارش انسان وجود دارد.
ناتو بویی تند و خاص شبیه به پنیر کپکی دارد و بافت آن چسبناک و لزج است؛ ویژگی‌هایی که باعث می‌شود بسیاری از افراد میلی به خوردن آن نداشته باشند. اما در مقابل، عده زیادی عاشق طعم شور، غنی و سرشار از حس اومامی این دانه‌های سویا هستند و از ارزش غذایی بالای آن بهره می‌برند. در نهایت، این شما هستید که باید تصمیم بگیرید: آیا ناتو غذایی خوشمزه است یا کاملاً چندش‌آور؟
12. اونیگیری
اونیگیری یا توپ‌های برنجی، نجات‌بخش بسیاری از کارمندان گرسنه است و در همه فروشگاه‌های زنجیره‌ای ژاپن یافت می‌شود.
تاریخچه این غذای ساده به ۲۰۰۰ سال پیش بازمی‌گردد، زمانی که ماهیگیران و کارگران توپ‌های برنجی را به‌عنوان غذای همراه حمل می‌کردند. شکل امروزی اونیگیری از دوره ادو با معرفی جلبک خوراکی به‌عنوان روکش پدید آمد. در طبخ اونیگیری معمولاً ماهی شور، آلو ترشی یا افزودنی‌های مدرن‌تر مانند مرغ تریاکی استفاده می شود.
13. واگاشی
این شیرینی‌های سنتی ژاپن همچون جواهرات فرهنگ غذایی ژاپن هستند. واگاشی دربرگیرنده همه شیرینی‌های سنتی منطقه‌ای و فصلی است. واگاشی ابتدا با خمیر برنجی موچی و مغزهایی ساده ساخته می‌شدند، اما بعدها به خوراکی‌های ظریف و تزئین‌شده‌ای بدل شدند که در مراسم چای سبز ماتچا سرو می‌شوند.
14. رامن
رامن در ظاهر ساده است: آبگوشت، طعم‌دهنده‌ها، ادویه، رشته‌های گندمی و رویه‌هایی چون گوشت خوک چرب یا سبزیجات.
اما همین سادگی فضای عظیمی برای تنوع و خلاقیت ایجاد کرده است. در سراسر ژاپن بیش از ده‌ها هزار رستوران رامن وجود دارد که آن را با رشته‌های تازه و آبگوشت‌های متنوع (میسو، نمکی، سویا و تونکوتسو) سرو می‌کنند.
گرچه رامن فوری در سراسر دنیا فروخته می‌شود، اما برای تجربه اصیل آن باید به ژاپن سفر کرد و طعم واقعی این غذا را چشید.
15. تمپورا
تمپورا یکی از ارکان اصلی آشپزی ژاپنی است. این غذا از تکه‌های ماهی یا سبزیجات تشکیل می‌شود که در خمیر سبک تخم‌مرغ و آرد غلتانده شده و سپس در روغن داغ سرخ می‌گردند.
جالب است بدانید که این تکنیک در اصل توسط تاجران پرتغالی در قرن شانزدهم میلادی به ژاپن معرفی شد؛ افرادی که تنها گروه خارجی مجاز به تجارت با این کشور بودند.
حتی نام “تمپورا” ریشه در واژه لاتین tempora دارد که به دوره‌های روزه‌داری مسیحیان در ایام «لِنت» اشاره دارد. این غذا خیلی زود در ژاپن محبوب شد و به غذای مورد علاقه اولین شوگون دوره ادو، توکوگاوا ایه‌یاسو بدل گشت.
سوالات متداول درباره غذاهای سنتی ژاپن
سه غذای معروف ژاپنی برای خوردن در ژاپن کدام‌اند؟
سوشی، رامن و تمپورا. اگر فقط سه غذای ژاپنی برای امتحان کردن وقت داشته باشید، این سه انتخاب عالی هستند! البته توصیه می‌کنیم همه غذاهای معرفی‌شده در لیست (یا حداقل تعداد بیشتری از آن‌ها) را امتحان کنید.
پنج غذای رایج در ژاپن کدام‌اند؟
پنج غذای اصلی و پرمصرف در ژاپن شامل برنج، سوپ میسو، نودل‌ها، ترشیجات و ماهی (به شکل کبابی، سوشی یا انواع دیگر) هستند. در بسیاری از رستوران‌ها این موارد را کنار هم و به صورت یک وعده کامل خواهید یافت.
محبوب‌ترین غذای ژاپنی کدام است؟
سوشی! بدون شک سوشی محبوب‌ترین غذای ژاپن است و احتمالاً مشهورترین غذای ژاپنی در جهان نیز به شمار می‌آید.
غذای ملی ژاپن چیست؟
خیلی‌ها می‌گویند کاری ژاپنی غذای ملی این کشور است. اگرچه این موضوع به‌طور رسمی تأیید نشده، اما «کاری رایس» در ژاپن محبوبیت زیادی دارد. این غذا در اواخر قرن نوزدهم وارد ژاپن شد و مردم آن را با سلیقه و ذائقه خاص خود تغییر دادند تا طعمی منحصربه‌فرد پیدا کند. امروزه تقریباً در هر گوشه از ژاپن می‌توانید رستورانی پیدا کنید که کاری را به شکل‌های مختلف سرو می‌کند؛ همراه با برنج، کتلت و ترکیبات دیگر.
سرو غذای سنتی ژاپنی به چه صورت است؟
غذاهای سنتی ژاپنی معمولاً شامل یک غذای اصلی، برنج، سوپ و چندین غذای جانبی در اندازه‌های کوچک هستند که همگی با هم سرو می‌شوند.
دو غذایی که در هر وعده در ژاپن سرو می‌شوند کدام‌اند؟
برنج و سوپ میسو تقریباً در هر وعده غذایی ژاپنی وجود دارند، به‌ویژه در خانه‌ها و رستوران‌های سنتی.
سخن پایانی
سفر به دنیای غذاهای ژاپنی، چیزی فراتر از چشیدن طعم‌های خوشمزه است؛ در واقع ورود به جهانی است که در آن تاریخ، فرهنگ و هنر در کنار هم نشسته‌اند و هر لقمه، داستانی کهن را روایت می‌کند. از سوشی و رامِن گرفته تا تنپورا و ساشیمی، هر غذا ریشه‌ای عمیق در سنت‌ها دارد و ردپای تعاملات تاریخی، طبیعت چهار فصل ژاپن، و سبک زندگی مردم این سرزمین را می‌توان در آن یافت. تنوع و زیبایی در نحوه آماده‌سازی و سرو غذا، نشان می‌دهد که ژاپنی‌ها به غذا نه فقط به چشم خوراک، بلکه به عنوان شکلی از هنر و فلسفه نگاه می‌کنند؛ هنری که باید چشم، روح و ذائقه را هم‌زمان سیراب کند.
در نهایت، آنچه ژاپنی‌ها در طول قرن‌ها آفریده‌اند، تنها مجموعه‌ای از دستورهای آشپزی نیست، بلکه آیینه‌ای است از سبک زندگی‌ای که تعادل، سادگی و احترام به طبیعت را در اولویت قرار می‌دهد. وقتی به ژاپن سفر کنید یا حتی این غذاها را در جایی دورتر از وطنشان بچشید، خواهید دید که هر لقمه پلی است میان گذشته و حال، میان شرق و غرب، و میان فرهنگ‌ها. تجربه این خوراکی‌ها شما را دعوت می‌کند به نگاهی عمیق‌تر به زندگی، به کند شدن در ریتم روزمره، و به لذت بردن از زیبایی‌های کوچک و ارزشمند. ژاپنی‌ها خوب می‌دانند که غذا تنها برای سیر شدن نیست، بلکه برای ساختن لحظه‌هایی است که در خاطر می‌ماند.
منابع: ByFood.com
