معرفی شگفتی های طبیعت کوبا
از آنجا که کوبا از زمان تحریم‌های اقتصادی دهه‌ی ۱۹۶۰ با چالش‌های مالی دست‌وپنجه نرم کرده، این مناطق حفاظت‌شده نقش حیاتی در صنعت گردشگری این کشور ایفا می‌کنند. هزینه‌ای که گردشگران برای بازدید از این ذخیره‌گاه‌ها پرداخت می‌کنند، نه‌تنها به حفاظت از حیات‌وحش کمک می‌کند، بلکه نقشی کلیدی در بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی مردم منطقه دارد. با سینگا د زاپاتا معرفی شگفتی های طبیعت کوبا را آغاز می کنیم.
ذخیره‌گاه سیِنَگا دِ زاپاتا
سیِنَگا دِ زاپاتا، یکی از بزرگ‌ترین و متنوع‌ترین ذخیره‌گاه‌های طبیعت کوبا و پهناورترین منطقه‌ی تالابی در تمام کارائیب است. این منطقه‌ی 600 هزار هکتاری در ساحل جنوبی کوبا، ترکیبی از علفزارها، جنگل‌های گوناگون، نواحی ساحلی و صخره‌های مرجانی را در خود جای داده است. زیستگاه تمساح‌های کوبایی و آمریکایی، ماهی‌ها، لاک‌پشت‌ها و پرندگان بومی، اینجا را به بهشتی برای طبیعت‌دوستان تبدیل کرده است.
دره وینالس
دره‌ی وینالس با کوه‌ها محصور شده و منظرۀ آن با صخره‌های تماشایی و ناگهانی پوشیده شده است و یکی از شگفتی های طبیعت کوبا می باشد. روش‌های سنتی هنوز هم در تولیدات کشاورزی، به‌ویژه تنباکو، مورد استفاده قرار می‌گیرند. کیفیت این چشمانداز فرهنگی با معماری بومی مزارع و روستاهایش غنی‌تر می‌شود، جایی که جامعه‌ای چندقومیتی با غنای فرهنگی به حیات خود ادامه می‌دهد و گویای تحول فرهنگی جزایر کارائیب و کوبا است.
پارک ملی الخاندرو د هومبولت
سیرا مائسترا، غنی از تاریخ و غنی‌تر از تنوع زیستی و از محبوب ترین جاهای دیدنی کوبا. پارک ملی الخاندرو د هومبولت دارای فهرستی چشمگیر از بیش از ۱,۳۰۰ گونه گیاهی و ۱۴۵ گونه سرخس است که بیش از ۹۰۰ گونه آنها بومی کوبا و بیش از ۳۴۰ گونه به‌طور محلی بومی هستند. درجه بومی بودن مهره‌داران و بی‌مهرگان نیز به‌طور قابل توجهی بالا است. حدود یک‌سوم پستانداران و حشرات، یک‌پنجم پرندگان و اکثریت قریب به اتفاق خزندگان و دوزیستان بومی کوبا یا حتی بومی محلی هستند.
ذخیره‌گاه زیست‌کره‌ی کوچییاس دِل تُوا
در گوشه‌ی کوهستانی شمال شرق کوبا، ذخیره‌گاه کوچییاس دِل تُوا قرار دارد که بخشی از آن با پارک ملی آلخاندرو دِ هومبولت مشترک است. این منطقه با جنگل‌های کوهستانی پوشیده از ابر، جنگل‌های حرّا و صخره‌های مرجانی، میزبان نزدیک به ۱,۰۰۰ گونه‌ی بومی است. یکی از ساکنان نادر اینجا، سولنودون کوبایی (آلمیکی) است؛ پستاندار کوچکی شبیه به حشره‌خوار که یکی از معدود پستانداران سمی جهان محسوب می‌شود و از شگفتی های طبیعت کوبا به شمار می رود!
ذخیره‌گاه طبیعی سیرا دل روساریو
سبز، سرسبز و پرجنب‌وجوش! سیرا دل روساریو با مساحتی بیش از ۲۶,۰۰۰ هکتار، حدود ۵۰ کیلومتر با هاوانا فاصله دارد. این منطقه زمانی کاملاً برای کشت قهوه تخریب شده بود، اما امروز به لطف برنامه‌های احیای جنگل، دوباره شکوه گذشته‌اش را بازیافته است. یونسکو در سال ۱۹۸۴ این منطقه را به عنوان نمونه‌ای برجسته از توسعه‌ی پایدار و اکوتوریسم به رسمیت شناخت.
ذخیره‌گاه زیست‌کره‌ی باکونائو
در جنوب شرق کوبا، نزدیک به سانتیاگو و گوانتانامو، ذخیره‌گاه باکونائو قرار دارد که ترکیبی از جنگل‌های گرمسیری، جنگل‌های ابری، سواحل و غارهای رمزآلود را ارائه می‌دهد. غارهای این منطقه پناهگاه حشرات، خفاش‌ها و عنکبوت‌های در معرض خطر کوبا هستند. علاوه بر این، یکی از اولین مزارع قهوه‌ی کارائیب که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده، جذابیت تاریخی اینجا را دوچندان کرده است.
ذخیره‌گاه زیست‌کره‌ی گوآناهاکابیبِس
در گوشه‌ی دورافتاده‌ی جنوب غربی کوبا، شبه‌جزیره‌ی گوآناهاکابیبِس با ۱۲۰,۰۰۰ هکتار وسعت، میزبان پارک ملی گوآناهاکابیبِس است. این منطقه به خاطر جنگل‌های حرّا، سواحل بکر و علفزارهایش شناخته می‌شود که تنوع زیستی خیره‌کننده‌ای را ایجاد کرده‌اند. حدود ۴۰ گونه پرنده—چه بومی و چه مهاجر—اینجا را برای زندگی انتخاب کرده‌اند. کوبا با حفظ این منطقه، نه‌تنها گردشگری را رونق بخشیده، بلکه آموزش محیط‌زیست و همکاری جوامع محلی را نیز تقویت کرده است.
ذخیره‌گاه زیست‌کره‌ی بوئناویستا
با وسعتی بیش از ۳۰۰,۰۰۰ هکتار در مرکز ساحل شمالی کوبا، بوئناویستا ترکیبی از سواحل شنی و صخره‌ای، جنگل‌های متنوع، محوطه‌های باستانی و غارهای اسرارآمیز را در بر می‌گیرد. این منطقه به ۱۱ بخش مجزا تقسیم شده و هرکدام زیستگاه گونه‌های نادر گیاهی و جانوری هستند. اما شاید جذاب‌ترین بخش بوئناویستا، صخره‌های مرجانی و دنیای زیر آب آن باشد که آن را به یکی از مقاصد برتر غواصی در کوبا تبدیل کرده است. نقاشی‌های سنگی کشف‌شده در برخی غارها نیز، لایه‌ای دیگر از جذابیت تاریخی به این منطقه اضافه کرده‌اند.
سخن پایانی
منابع:
