صعود به کلیمانجارو به عنوان بلندترین قله قاره آفریقا، مورد علاقه هر کوهنوردی است. به خصوص به خاطر قرار گرفتن در منطقه استوایی با مناظر و پوشش گیاهی منحصر به فرد. کوه کلیمانجارو یک آتشفشان خاموش است که در قاره آفریقا سر به فلک کشیده است و به عنوان بام آفریقا شناخته می شود. قاره ای که آن را با دشت ها، سافاری های میان حیوانات وحشی و سواحل بکر می شناسیم اما این قله باشکوه که سالیانه هزاران کوهنورد را به خود جذب می کند، یکی از نمادهای طبیعی قاره آفریقا شده است. نارون اکوتور هر ساله تور کلیمانجارو برگزار می کند و این مقاله، راهنمای مناسبی برای علاقه مندان به این صعود می باشد.

کوه کلیمانجارو در کدام کشور قرار دارد؟

کوه کلیمانجارو تقریباً در خط استوا در شمال شرقی کشور تانزانیا و در شرق آفریقا قرار دارد. این پارک درست در جنوب مرز کنیا در پارک ملی کلیمانجارو قرار دارد. نزدیکترین شهر به آن موشی است. این کوه حدود 130 کیلومتر از آروشا و تنها یک ساعت با فرودگاه بین المللی کلیمانجارو فاصله دارد.

 

ارتفاع کوه کلیمانجارو چقدر است؟

ارتفاع کوه کلیمانجارو 5895 متر است که آن را تبدیل به بلندترین قله قاره آفریقا می کند. برای مقایسه، بلندترین قله اورست 8848 متر بالاتر از سطح دریا است. معمولاً به عنوان بام آفریقا نیز شناخته می شود. آنقدر بزرگ است که اگر در پایین بایستید، معمولاً نمی توانید آن را ببینید…

 

هزینه صعود به قله کلیمانجارو

هنگام شروع به فکر کردن به فتح کلیمانجارو دو گزینه وجود دارد – اینکه آیا به یک تنهایی می خواهید به این ترکینگ بروید تا با یک گروه حرفه ای. به ازای هر نفر، در گروه های ترکینگ با هزینه 2500 دلار می توانید این ترکینگ را انجام دهید. اگر گروهی بیش از 2 نفر هستید، حتی می‌تواند بهتر باشد یک صعود خصوصی انجام دهید اما با گروه نارون اکوتور با قیمت ویژه و کاملا به صرفه با 1750 دلار می توانید صعود را از بهترین مسیر تجربه کنید.

 

آب و هوای قله کلیمانجارو

آب و هوای قله کلیمانجارو می تواند از بسیار گرم تا بسیار سرد در همان روز متفاوت باشد، اگرچه تغییرات دمایی گسترده ای را از فصلی به فصل دیگر تجربه نمی کند. در عوض، دمای هوا در کوه کلیمانجارو بیشتر با ارتفاع و تاریخ روز تعیین می شود. در کوهپایه، میانگین دما در حدود 21 تا 27 درجه سانتیگراد است و در قله، اوهورو پیک، دمای شبانه می تواند بین 7- تا -29 درجه سانتیگراد باشد. مانند تمام کوه های بلند، کلیمانجارو آب و هوای خاص خود را ایجاد می کند که می تواند بسیار متغیر و پیش بینی آن دشوار باشد. کوهنوردان باید برای شرایط گرم و آفتابی و باران، باد، سرما و حتی برف آماده باشند.

اگرچه بهترین زمان صعود به کلیمانجارو مصادف با فصول “خشک” است، باران و برف در هر زمانی از سال امکان پذیر است. همانطور که بالاتر می‌روید، دما می‌تواند به‌طور چشمگیری تغییر کند، یک لحظه می‌توانید در زیر نور آفتاب در حال پیاده‌روی باشید، لحظه‌ای دیگر در برابر باد شدید قرار می‌گیرید. قرار گرفتن کلیمانجارو بر روی خط استوا باعث می شود که بادهای موسمی که در سراسر اقیانوس حرکت می کنند و رطوبت را به سمت بالا می کشند، توسط کوه مانع شوند. این باعث می‌شود که باد به سمت قله حرکت کرده و رطوبت را به صورت برف و باران روی قله فرود آورد.

فصل بارانی طولانی بین مارس و می در نتیجه بادهای موسمی از جنوب شرقی است. این بادهای جنوبی از اقیانوس هند مملو از رطوبت هستند و باعث بارانی بودن دامنه کوه و برفی بودن آب و هوای قله کلیمانجارو می شوند. در این فصل، دامنه های جنوبی بیشترین بارندگی را دارند. «باران‌های کوتاه» در ماه نوامبر ناشی از باد خشک‌کننده‌ای است که از شمال شرقی می‌آید. از آنجایی که از اقیانوس عبور نکرده است، باران‌ها کوتاه‌تر و کمتر از باران‌های طولانی هستند. بیشتر بارندگی در این فصل در دامنه‌های شمالی‌تر است.

اگر آب و هوای کلیمانجارو را با توجه به نوع جغرافیای منطقه بررسی کنیم، در کوهپایه هوا گرمتر است و شروع صعود آسان تر است. با صعود به ارتفاع بیشتر، هوا سردتر و مرطوب تر می شود. در مناطق زراعی ارتفاع 1000 متری، باران زیادی می بارد و در منطقه جنگلی ارتفاع 1800 تا 2800 متری را شامل می شود، از منطقه زراعی نیز حجم باران بیشتر است. در عوض ارتفاع 4000 تا 5000 متری مناطق خشک تری را شامل می شود و در طول سال، ارتفاع باران به بیش از نصف مناطق جنگلی و زراعی است.  در منطقه بالای 5 هزار متر و نزدیک قله بارش کمتر نیز هست و بارش سالانه حدود 100 میلی متر است.

آب و هوای قله کلیمانجارو با بارندگی بسیار کم (بیشتر بارش ها به صورت برف می بارد) و بیابان بایر با رخنمون های سنگی عظیم، سنگ های آتشفشانی و یخچال های طبیعی مشخص می شود. این منطقه که به عنوان “ارتفاع شدید” شناخته می شود، تقریباً 49٪ از اکسیژن را در سطح دریا دارد. این یک مکان تاریک و غیرقابل سکونت است (حتی برای یک شب) بسیار سرد است، بادهای تند می وزد و دما در شب زیر صفر است. همانطور که برای صعود به قله حرکت می کنید، ممکن است یخ و برف زیر پا باشد، هوا بسیار سرد است. حتی موقع ظهر که آفتاب تابد و کرم ضد آفتاب برای هر قسمت در معرض بدن ضروری است. هوای خشک به سرعت شما را کم آب می کند. برای صعود به قله نیمه شب زمان مناسبی است تا ظهر در قله اوهورو پیک باشید.

 

بهترین زمان برای صعود به کلیمانجارو:

بهترین زمان برای صعود به کلیمانجارو فصلی است که کم رطوبت باشد. از ماه مارس تا پایان ماه می یعنی از اواسط اسفند تا اواسط خرداد فصل مرطوب در کوه کلیمانجارو است و زمان خوبی برای کوهنوردی نیست. بقیه سال خوب است، اگرچه بهترین زمان برای صعود به کلیمانجارو از جولای تا پایان اکتبر است. از این گذشته؛ حتما شما می خواهید که علاوه بر صعود به قله، در یک هوای صاف در بالای قله باشید تا از بلندترین نقطه آفریقا منظره ای شگفت انگیزی را مشاهده کنید.

فصل های پر بارش، زمان مناسبی برای صعود نیستند

 

رسیدن به قله کلیمانجارو چقدر طول می کشد؟

رسیدن به قله کلیمانجارو بستگی به مسیر دارد، اما سریع‌ترین مسیر می‌تواند 4 شب طول بکشد، اگر چه برخی مسیر ها یا بسته به شرایط فیزیکی افراد 8 تا 9 روز نیز طول بکشد.

اگرچه می‌توان بدون تکیه بر تجهیزات حرفه‌ای کوهنوردی مسیری را به سمت قله طی کرد، اما همچنان یک تلاش سخت و جدی است که مستلزم سطحی از آمادگی جسمانی، استقامت و آگاهی واقع بینانه از اثرات مخرب بالقوه ارتفاعات است. بسیاری از اپراتورهای تور درخواست می کنند که همنوردان قبل از تلاش برای بالا رفتن از کوه با پزشک مشورت کنند و برای تناسب اندام کلی یک معاینه فیزیکی انجام دهند.

 

مسیرهای صعود به کلیمانجارو

مسیر مارانگو:

مسیر مارانگو قدیمی‌ترین و شناخته شده‌ترین مسیر صعود به کلیمانجارو است و علیرغم در دسترس بودن گزینه‌های مختلف، بسیار محبوب است.

این مسیر تجربه‌ی کلاسیک کوهنوردی کلیمانجارو را برای کوهنوردان فراهم می‌کند؛ مناظر وسیع و ماجراجویی شگفت‌انگیز پیمایش تا قله اوهورو.

یکی از جنبه‌های جالب مسیر مارانگو این است که تنها مسیر صعود به کوه کلیمانجارو است که اجازه کمپینگ را نمی‌دهد. بنابراین کوهنوردان به جای خوابیدن در چادر، در کلبه‌ها می‌مانند.

این پناهگاه‌ها، محافظت بیشتری در برابر باد و باران دارند که این مسیر را برای مسافرانی که در فصل بارانی و در ماه‌های آوریل و مه می‌آیند، یکی از مسیرهای محبوب کوهنوردی می‌کند. در پناهگاه های ماندارا و کیبو هر کدام 60 تخت دوطبقه و در پناهگاه هورومبود ۱۲۰ تخت دو طبقه وجود دارد.

هنگام اقامت در آنها، کوهنوردان در تخت‌های دو طبقه مجهز به تشک و بالش خواهند خوابید. آن‌ها همچنین می‌توانند آب نبات، بطری آب و نوشیدنی‌های غیرالکلی بخرند. به همین دلیل است که مسیر مارانگو اغلب به عنوان «مسیر کوکاکولا» شناخته می‌شود.

مسیر مارانگو یک صعود آرام و پیوسته به پناهگاه ها ارائه می‌کند که آن را تبدیل به مسیری آسان می کند. با این حال، مارانگو را نباید دست کم گرفت. البته، روز آخر صعود به کلیمانجارو بدون توجه به اینکه از کدام مسیر می آید، همیشه چالش‌برانگیز است.

از آنجایی که مارانگو یکی از کوتاه‌ترین مسیرها برای رسیدن به قله است، اختصاص فقط پنج روز برای رسیدن به قله اوهورو کافی است. مسیر مارانگو برای کوهنوردانی که زمان محدودی برای صعود دارند، مناسب است. برنامه صعود مارانگو از دروازه مارانگو شروع شده و به همین دروازه ختم می شود.

روز اول: کلبه های ماندارا 

پس از صبحانه آروشا را ترک کنید و به سمت ورودی جنوب شرقی پارک ملی کلیمانجارو که با عنوان دروازه مارانگو شناخته می شود، حرکت کنید. پس از رسیدن به دروازه مارانگو، به شما زمان داده می شود تا ثبت نام کنید. اینجا جایی است که شما صعود خود را به کلیمانجارو آغاز می کنید. در آغاز، این مسیر شما را از میان جنگل های بارانی عبور می دهد که در آنجا می توانید درختان اکالیپتوس و گونه های مختلف پرندگان را مشاهده کنید. اگر خوش شانس باشید، ممکن است یک یا دو میمون کلوبوس را نیز ببینید. پیاده روی روز اول ۵ الی ۷ ساعت طول خواهد کشید.

روز دوم: ماندارا به سمت هورومبو

در شروع روز دوم، مسیر نهایی جنگلی را در حالی که بخش وسیعی از زمین های مرتفع درست در مقابل چشمان شما قرار دارد، کاوش خواهید کرد. در مسیر پیاده روی از چشم انداز زیبای قله های ماونزی غافل نشوید. معمولاً افراد در این ارتفاعات دچار احساسات ناخوشایند ناشی از ارتفاع می شوند. پس به احساس خود توجه کنید و در اولین و کوچکترین نشانه بیماری، لیدر خود را در جریان بگذارید.

پس از رسیدن به پناهگاه هورومبو، عصر به هم هوایی بپردازید تا با ارتفاعات سازگار شوید. اگر علائم بیماری دارید یا احساس خستگی خاصی می کنید، باید در کمپ بمانید و استراحت کنید. با این حال، اگر احساس خوبی به ارتفاع دارید، می‌توانید به پناهگاه ماونزی بروید و منظره باورنکردنی کیبو و ماونزی را تحسین کنید. در غیر این صورت، می توانید پیاده روی کوتاهی به صخره های قابل توجه زبرا داشته باشید. این یک صعود 310 متری خواهد بود. پیاده روی روز دوم 5 الی 7 ساعت خواهد بود.

روز سوم: هورومبو به سمت کیبو 

در روز سوم، در مناظر متنوع و فوق العاده زیبا قدم خواهید زد. مناظر مسیر هورومبو به کیبو، مملو از سنگ های آتشفشانی بزرگ و کوچک است که یادگار دوران فعالیت آتشفشانی کلیمانجارو می باشد.

پس از رسیدن به پناهگاه شیبدار کیبو، زود بخوابید. زیرا چالش صعود در روز بعد به یک خواب کامل نیاز دارد. شما در حال آماده شدن برای رویارویی با نهایی ترین چالش کلیمانجارو خواهید بود.

پیاده روی روز سوم ۵ الی ۷ ساعت طول می کشد.

روز چهارم: پناهگاه کیبو به سمت اوهوروپیک

نیمه شب از خواب بیدار شوید. قبل از شروع پیاده روی شبانه، زمان کافی برای یک وعده غذایی کوچک وجود دارد. رسیدن به نقطه گیلمن قبل از سپیده دم، شانس شما را برای رسیدن به اوهوروپیک کمی پس از طلوع خورشید تضمین می کند. یک توقف سریع در نقطه گیلمن برای تجربه منظره باشکوه داشته باشید. پس از آن، در امتداد لبه دهانه تا اوهورو ادامه دهید. این آخرین قسمت صعود است و دارای شیب ثابت می باشد.

بسته به فصل سفر خود، ممکن است در آخرین امتداد مسیر به قله، با برف روبرو شوید. با رسیدن به قله، می توانید با تجربه منظره خیره کننده به خود تبریک بگویید و در مقابل تابلوی قله اوهورو عکس بگیرید.

اکنون زمان آن است که به سمت پناهگاه کیبو فرود کنید. متوجه خواهید شد که این بخش به سرعت باورنکردنی می گذرد. در پناهگاه کیبو، قبل از حرکت به هورومبو، استراحت کنید و از یک ناهار لذت ببرید. این روز ۴ الی ۵ ساعت پیمایش دارد و با اقامت در پناهگاه هورومبو به پایان می رسد.

روز پنجم: دروازه مارانگو

همانطور که فرود نهایی را از طریق جنگل های بارانی به سمت دروازه مارانگو انجام می دهید، ناهار را نیز نوش جان کرده و با خدمه کوهستان خداحافظی کنید. پس از آن، پارک ملی کوه کلیمانجارو را ترک خواهید کرد و برای یک دوش بسیار ضروری و یک شام جشن به آروشا بروید! ترکینگ مسیر مارانگو با فرود ۵ الی ۷ ساعته در روز پنجم به پایان می رسد.

 

مسیر لموشو

مسیر Lemosho یکی از زیباترین مسیرهای ترکینگ در کوه کلیمانجارو می باشد. نسبتا مسیر جدیدی است و بخش هایی از مسیر ماچامه را در خود دارد. مسیر لموشو که از جناح‌های غربی کوه کلیمانجارو در دروازه لوندروسی شروع می‌شود، به سمت یکی از دورافتاده‌ترین بخش‌های کوه می‌رود.

این مسیر، کوهنوردان را از میان یک جنگل بارانی زیبا عبور می‌دهد، جایی که ممکن است شانس دیدن حیات وحش را در طول مسیر داشته باشند. میمون های کلوبوس سفید-مشکی به طور معمول در جنگل ها دیده می شوند، میمون های آبی، مارمولک های کوچک و طیف گسترده ای از پرندگان. از آنجا مسیر به سمت فلات شیره می رود و پیمایش در جهت شرقی-غربی ادامه می یابد.

لموشو ترافیک بسیار کمتری نسبت به مسیر ماچامه و مارانگو دارد. این حس ماجراجویی شما را تقویت خواهد کرد. چرا که احساس می کنید همه کوه برای شماست!

مسیر لموشو بسیار شبیه به مسیر مدار شمالی است به طوری که سه روز اول آن ها؛ عین هم ارائه می شوند و مسیر یکسانی دارند. برنامه مسیر لموشو معمولا یک پلن 8 روزه است و از دروازه لوندروسی شروع شده و در دروازه Mweka پایان می یابد.

روز اول: از میان جنگل های لموشو

از آروشا به سمت دروازه لوندوروسی در جنوب غربی کلیمانجارو با ماشین خواهید رفت و پیاده روی از ابتدای مسیر لموشو آغاز می شود. توجه داشته باشید که در شرایط بارانی که مسیر گلی می شود، گاهی اوقات وسایل نقلیه نمی‌توانند خود را به مسیر برسانند؛ پس در انتخاب وسیله نقلیه دقت کنید یا در غیر این صورت، پیاده‌روی طولانی‌تری خواهید داشت.

پس از صرف ناهار، حدود 4 ساعت پیاده روی تا کمپ جنگلی می باشد. در جنگل، خزه‌ها و گل‌های عجیب و غریب شما را به وجد می‌آورند و صدای پرندگان گوش نواز می باشد. ممکن است میمون‌های کلوبوس سفید-مشکی و همچنین فیل های منطقه را ببینید. یک شب کمپ در جنگل شگفت‌انگیز خواهد بود. پیاده روی روز اول، 3 الی 4 ساعت خواهد بود.

روز دوم: فلات شیرا

همانطور که از جنگل مونتان خارج شده و وارد منطقه هاگنیا می‌شوید، مناظر بازتر می شود و اولین مناظر کلیمانجارو را از قله کیبو خواهید داشت. این یک پیاده‌روی و هم هوایی خوبی است. زیرا پیش از فرود آمدن به کمپ، به بالاترین نقطه خواهید رفت. پس از یک پیاده روی ۶ الی ۹ ساعته، در کمپ شیرا اقامت خواهید کرد.

روز سوم: کمپ مویر

فلات شیرا را طی خواهید کرد و شروع به صعود از دامنه غربی کیبو می کنید. در طول مسیر، یک ناهار در کمپ یادبود اسکات فیشر (راهنمای معروف کوه اورست) خواهید داشت. ادامه پیاده روی به سمت کمپ مویر خواهد بود. پیاده روی روز سوم ۵ الی ۶ ساعت طول خواهد کشید.

روز چهارم – کمپ بارانکو

وارد منطقه کوهستانی می شوید و در حالی که 4 الی 6 ساعت از برج گدازه‌ای با چشم‌انداز آتشفشانی آن، ترکینگ خواهید داشت، سپس کمی به دره زیبای بارانکو پایین می‌روید تا کمپ بزنید.

روز پنجم: کمپ کارانگا

از دیوار بزرگ بارانکو با چشم‌اندازی از مزارع برفی کلیمانجارو بالا بروید. سپس در مسیر خود به سمت کمپ کارانگا در میان دره‌های کوچک پیاده روی کنید. میزان پیمایش در روز پنجم 3 الی 5 ساعت خواهد بود.

روز ششم: کمپ بارافو

حدود 3 تا 5 ساعت تا کمپ بارافو پیاده‌روی کنید. مسیر، فراز و نشیب ناشی از تپه های کوچک است.در کمپ بارافو زود شام خورده و استراحت کنید تا بتوانید 11 شب یا هم نیمه های شب صعود را ادامه دهید. بستگی به این دارد که چه هنگام می خواهید در قله باشید و با چه سرعتی حرکت می کنید.

روز هفتم: صعود نهایی

صعود به قله را ساعت 11:00 شب شروع کنید تا بهترین زمان ممکن یعنی هنگام طلوع خورشید به قله برسید. البته این زمان را بسته به میزان انرژی گروه، میزان هم هوایی و عوامل دیگر در نظر بگیرید. با استفاده از چراغ قوه شما بعد از پیمایش 6-7 ساعته به نقطه گیلمن می رسید و از طریق نقطه استلا پس از ۱ الی ۲ ساعت دیگر، به قله اوهوروپیک صعود می‌کنید.

پس از یک جشن قله و عکاسی، برای ناهار به کمپ بارافو و برای استراحت شبانه، به کمپ Mweka بروید. صعود و فرود در روز هفتم، در مجموع ۱۳ الی ۱۷ ساعت طول می کشد.

روز هشتم: دروازه Mweka

آخرین فرود حدود 3-5 ساعت پیاده روی در روز هشتم خواهد بود. قبل از ترک کوه کلیمانجارو و بازگشت به شهر با خدمه کوهستان خداحافظی می‌کنید. سعی کنید ساعات ۳ الی ۵ بعد از ظهر به اقامتگاه برسید و یک جشن صعود خوب را تجربه کنید.

 

مسیر ماچامه

محبوب ترین مسیر برای رسیدن به قله کوه کلیمانجارو مسیر ماچامه است. چرا که این مسیر مناظر خیره کننده ای را ارائه می دهد که سختی معقول پیمایش مسیر، آن را به محبوب ترین مسیر ترکینگ کلیمانجارو تبدیل می کند.

مسیر ماچامه «مسیر ویسکی» نیز نامیده می‌شود، زیرا اغلب سخت‌تر از مسیر مارانگو تلقی می شود که از آن به عنوان مسیر «کوکاکولا» یاد می‌شود اما برخلاف مسیر مارانگو، کمپینگ در ماچامه مجاز است.

کوهنوردانی که مسیر ماچامه را طی می‌کنند، در طول مسیر از چندین مکان دیدنی معروف کوه کلیمانجارو، از جمله برج معروف گدازه و فلات شیرا، عبور می‌کنند. به همین دلیل است که مسیر ماچامه به‌عنوان خوش‌منظره‌ترین مسیر در میان تمام مسیرهای صعود به کوه کلیمانجارو در نظر گرفته می‌شود. این مسیر از سمت جنوبی کوه شروع می شود، از پایین میدان یخی جنوبی عبور می کند و از کمپ بارافو می گذرد.

برای مسافرانی مدت زمان یک هفته ای را برای ترکینگ کلیمانجارو انتخاب می کنند، مسیر ماچامه یک گزینه عالی است. البته این مسیر چالش های خاص خود را دارد. یکی از ترسناک‌ترین این چالش‌ها، دیوار بارانکو است؛ یک صخره شیب‌دار که در اولین برخورد می‌تواند بسیار ترسناک به نظر برسد اما در تلاش برای عبور از آن متوجه می شوید که آن چنان هم وحشتناک نیست. اگرچه باید مراقب قدم‌های خود باشید و از دست خود، برای محکم کردن جای خود روی صخره استفاده کنید تا صخره را راحت تر طی کنید. صعود معمولاً حدود یک ساعت تا یک ساعت و نیم طول می کشد اما وقتی به بالای دیوار بارانکو رسیدید، تلاش خود و چشم اندازه بی نظیر را تحسین خواهید کرد.

بدی مسیر ماچامه این است که ممکن است گاهی اوقات شلوغ باشد. از آنجایی که بسیار خوش منظره است و چند روز اضافی برای صعود راحت تر خواهید داشت، یک انتخاب محبوب برای ترکینگ کلیمانجارو است که می تواند مسیر را شلوغ کند.

ترکینگ مسیر ماچامه معمولا به صورت ۷ روزه ارائه می شود که جزییات آن را می خواهیم بررسی کنیم.

روز 1: پناهگاه ماچامه

یک رانندگی کوتاه ما را به مسیر ماچامه می رساند. سپس محیط بان ها، کوهنوردان و خدمه را بررسی می کنند و اجازه ورود به مسیر را می دهند. پیمایش از میان جنگل های کوهستانی شروع می شود. مسیر این جنگل خزه ای بسیار زیباست و پس از گذر از آن، راهی پناهگاه ماچامه می شویم. پیاده روی روز اول، ۵ الی ۷ ساعت طول می کشد.

روز دوم: فلات شیرا

پس از صرف صبحانه، پیاده روی در جنگل ادامه می یابد. پیمایشی که با مناظر شگفت انگیز از میان دشت ها، لذت بخش تر خواهد بود. پیاده روی روز دوم ۴ الی ۶ ساعت طول خواهد کشید.

روز سوم: کمپ بارانکو

امروز یک روز طولانی است اما استراحت در میان مسیر، آن را راحت تر خواهد کرد. قبل از فرود به دره بارانکو، برای ناهار به برج گدازه می رویم. اگر زمان و آب و هوا اجازه دهد و هنوز انرژی کافی داشته باشید، با تصمیم لیدر این امکان وجود دارد که برج گدازه نیز صعود شود. مناظر امروز با عبور از مناطق مختلف کوه شگفت انگیز است. پیاده روی مسیر سوم، ۶ الی ۸ ساعت خواهد بود.

روز چهارم: کمپ کارانگا

امروز هم هوایی انجام می گیرد و به بدن خود اجازه می دهید تا خود را با ارتفاعات بالاتر تنظیم کند و برای صعود آمادگی کافی داشته باشد. سپس عبور از دیوار بارانکو اتفاق می افتد و بعد، از چندین دره قبل از رسیدن به کمپ کارانگا عبور خواهید کرد. احتمالا بعدازظهر نیز یک هم هوایی وجود داشته باشد. پیاده روی روز چهارم ۴ الی ۵ ساعت طول می کشد.

روز پنجم: کمپ بارافو

روز پنجم، ترکینگ تا آخرین کمپ قبل از قله یعنی کمپ بارافو ادامه می یابد. در این روز، شام زود صرف می شود و خواب زودتر از موعد خواهید داشت تا ۱۱ شب بیدار شوید و ترکینگ را ادامه دهید. پیاده روی روز پنجم سبک تر است و ۳ الی ۴ ساعت طول می کشد.

روز ششم: کمپ موکا (Mweka)

پیاده‌روی حدود نیمه‌شب شروع می شود. با استفاده از نورهایی که وجود دارد، به آرامی به سمت استلا پوینت و سپس قله بروید. به دلیل شیب مسیر، به آرامی پیاده روی خواهید کرد و به علت سرما، لازم است لباس گرم بپوشید. وقتی به قله رسیدید، جشنی بگیرید و پس از عکاسی، به سمت کمپ Mweka فرود بیایید. روز ششم روز سختی است. حدود ۶ ساعت صعود و ۷ الی ۹ ساعت فرود را تجربه خواهید کرد.

روز هفتم: به سمت آروشا

فرود نهایی را از طریق جنگل بارانی به سمت دروازه Mweka انجام می دهیم.

در اینجا پس از صرف ناهار و قبل از ترک پارک ملی کوه کلیمانجارو، با خدمه کوهستان خداحافظی می کنید. برای یک دوش آب گرم و یک شام جشن به آروشا بروید. پیاده ترکینگ یک هفته ای مسیر ماچامه با پیاده روی سبک ۳ الی ۵ ساعته در روز هفتم پایان می یابد.

 

مسیر مدار شمالی:

مسیر مدار شمالی جدیدترین مسیر صعود به کلیمانجارو و مسلماً بهترین مسیر است. به این دلیل که ترکیبی از بهترین عناصر مسیرهای دیگر است. اگر به دنبال مناظر زیبا در مسیر خلوت، چالشی سالم و مشتاق دیدن حیات وحش هستید، این مسیر قطعاً برای شما بهترین مسیر است.

مسیر مدار شمالی در چند روز اول مسیر لموشو را دنبال می‌کند، اما به جای چسبیدن به سمت جنوب کیبو، به مسیرهای شمالی خلوت می پیوندد. این مسیر واقعا خالی از سایر کوهنوردان است و در نتیجه کمپ ها ساکت، آرام و خلوت هستند.

از آنجایی که مسیر مدار شمالی طولانی‌تر از مسیرهای دیگر است، به کوهنوردان فرصتی می‌دهد تا قسمت‌های بیشتری از کوه را طی کنند. آن‌ها نه تنها فرصتی برای پیاده‌روی در فلات شگفت‌انگیز شیرا پیدا می‌کنند، بلکه در طول مسیر، نمایی از قله کیبو و اوهوروپیک را نیز مشاهده خواهند کرد.

نکته جالب در مورد مسیر مدار شمالی این که دارای بالاترین میزان موفقیت صعود به کلیمانجارو است که آمار 98٪ را به خود اختصاص می دهد. مدار شمالی جدیدترین و طولانی ترین مسیر است که تماشایی ترین مناظر ۳۶۰ درجه اط کوه کلیمانجارو را ارائه می دهد. صعود به قله کلیمانجارو در این مسیر 8 تا 9 روز زمان می برد که در ادامه به بررسی پلن ۸ روزه خواهیم پرداخت. این ترکینگ از دروازه لوندوروسی شروع می شود و در دروازه Mweka پایان می یابد.

روز اول: از میان جنگل های لموشو

از آروشا به سمت دروازه لوندوروسی در جنوب غربی کلیمانجارو با ماشین خواهید رفت و پیاده روی از ابتدای مسیر لموشو آغاز می شود. توجه داشته باشید که در شرایط بارانی که مسیر گلی می شود، گاهی اوقات وسایل نقلیه نمی‌توانند خود را به مسیر برسانند؛ پس در انتخاب وسیله نقلیه دقت کنید یا در غیر این صورت، پیاده‌روی طولانی‌تری خواهید داشت.

پس از صرف ناهار، حدود 4 ساعت پیاده روی تا کمپ جنگلی می باشد. در جنگل، خزه‌ها و گل‌های عجیب و غریب شما را به وجد می‌آورند و صدای پرندگان گوش نواز می باشد. ممکن است میمون‌های کلوبوس سفید-مشکی و همچنین فیل های منطقه را ببینید. یک شب کمپ در جنگل شگفت‌انگیز خواهد بود. پیاده روی روز اول، ۴ الی ۵ ساعت خواهد بود.

روز دوم: فلات شیرا

همانطور که از جنگل مونتان خارج شده و وارد منطقه هاگنیا می‌شوید، مناظر بازتر می شود و اولین مناظر کلیمانجارو را از قله کیبو خواهید داشت. این یک پیاده‌روی و هم هوایی خوبی است. زیرا پیش از فرود آمدن به کمپ، به بالاترین نقطه خواهید رفت. پس از یک پیاده روی ۶ الی ۹ ساعته، در کمپ شیرا اقامت خواهید کرد.

روز سوم: کمپ مویر

فلات شیرا را طی خواهید کرد و شروع به صعود از دامنه غربی کیبو می کنید. در طول مسیر، یک ناهار در کمپ یادبود اسکات فیشر (راهنمای معروف کوه اورست) خواهید داشت. ادامه پیاده روی به سمت کمپ مویر خواهد بود. پیاده روی روز سوم ۵ الی ۶ ساعت طول خواهد کشید.

روز چهارم: کمپ پوفو/بوفالو

هنگام خروج از کمپ مویر، یک مسیر شیب دار برای صعود خواهید داشت. پس بهتر است پیمایش را آهسته شروع کنید. روز چهارم یک روز عالی برای هم هوایی خواهد بود. پیاده روی روز چهارم پس از ۵ الی ۷ ساعت به پایان می رسد.

روز پنجم: کمپ غار سوم

پیمایش را در ضلع شمالی کوه کلیمانجارو، با مناظر وسیع، ادامه می دهید تا راه خود را به سمت کمپ غار سوم بیابید. پیاده روی روز پنجم نیز ۵ الی ۷ ساعت طول می کشد.

روز ششم: کمپ اسکول هات

امروز وارد مرتفع ترین کمپ خواهید شد. سعی کنید قبل از شروع صعود شبانه به قله، خوب استراحت کنید. پیاده روی روز ششم ۴ الی ۵ ساعته خواهد بود.

روز هفتم: قله و کمپ Mweka

صعود به قله را ساعت 11:00 شب شروع کنید تا بهترین زمان ممکن یعنی هنگام طلوع خورشید به قله برسید. البته این زمان را بسته به میزان انرژی گروه، میزان هم هوایی و عوامل دیگر در نظر بگیرید. با استفاده از چراغ قوه شما بعد از پیمایش 6-7 ساعته به نقطه گیلمن می رسید و از طریق نقطه استلا پس از ۱ الی ۲ ساعت دیگر، به قله اوهوروپیک صعود می‌کنید.

پس از یک جشن قله و عکاسی، برای ناهار به کمپ بارافو و برای استراحت شبانه، به کمپ Mweka بروید. صعود و فرود در روز هفتم، در مجموع ۱۳ الی ۱۷ ساعت طول می کشد.

روز هشتم: دروازه Mweka

آخرین فرود حدود 3-5 ساعت پیاده روی در روز هشتم خواهد بود. قبل از ترک کوه کلیمانجارو و بازگشت به شهر با خدمه کوهستان خداحافظی می‌کنید. سعی کنید ساعات ۳ الی ۵ بعد از ظهر به اقامتگاه برسید و یک جشن صعود خوب را تجربه کنید.

مسیر رونگای:

مسیر رونگای از شمال شرقی کلیمانجارو در امتداد مرز بین تانزانیا و کنیا صعود می کند. مسیر رونگای حس بیابان دست نخورده را با خود دارد.

رونگای تنها مسیری است که از شمال به کلیمانجارو نزدیک می شود. این مسیر یکی از مسیرهای دورافتاده و وحشی در بین مسیرهای صعود است. با وجود این، مزایای فراوانی را برای کوهنوردان به ارمغان می‌آورد که آن را به گزینه‌ای بسیار جذاب برای کسانی که به دنبال تجربه‌ای منحصر به فرد در بلندترین قله آفریقا هستند، تبدیل می‌کند.

به دلیل طبیعت دورافتاده، مسیر Rongai در بین مسیرهای کوه کلیمانجارو کمترین میزان بازدید را دارد. کسانی که این مسیر را انتخاب می‌کنند، در بیشتر مسیر، آرامش و سکوت را تجربه خواهند کرد و قبل از رسیدن به کمپ کیبو، با کوهنوردان مسیر مارانگو تا قله، همراه خواهند شد.

در طول مسیر رونگای چالش های سختی وجود ندارد و روز قبل از آخرین پیمایش نیز کوتاه است و به کوهنوردان فرصتی برای استراحت، هم هوایی و آماده شدن برای صعود به قله اوهورو را می دهد.

از آنجایی که مسیر رونگای از سمت شمالی کوه و نزدیک به مرز کنیا شروع می شود، خشک ترین مسیر صعود به کلیمانجارو نیز می باشد. این باعث می شود که در تمام طول سال، به ویژه در فصل بارانی، انتخاب خوبی برای صعود باشد؛ چون بارش ها معمولا در سمت جنوب کوه اتفاق می افتند.

برنامه صعود از مسیر رونگای معمولا ۷ روزه است که شروع از دروازه رونگای و پایان در دروازه مارانگو خواهد بود.

روز اول: کمپ سیمبا

در ضلع شمال شرقی کوه محیط بان ها را ملاقات می کنید. بخش اول مسیر از میان جنگل های بارانی مرطوب مب باشد که ادامه جای خود را به مسیرهای خشک شمالی می دهد. یک شب در کمپ اولین غار یا کمپ سیمبا در چادر استراحت خواهید کرد. در اینجا منظره ای باشکوه از دشت های کنیا می بینید. پیاده روی روز اول ۴ الی ۵ ساعت می باشد.

روز دوم: کمپ غار دوم

صبح با صعود مداوم به غار دوم آغاز می شود. این مسیر یک مسیر گرم است و با گل های وحشی و مسیرهای سنگی مواجه می شوید. در حین پیمایش، می توانید از منظره کیبو و یخچال های طبیعی لذت ببرید. پس از ناهار مسیر اصلی را ترک کرده و در مسیر باریک تری به سمت قله های ناهموار ماونزی ادامه می دهید. در نهایت به غار دوم خواهید رسید که توسط گیاهان غول پیکر سنسیو احاطه شده است. پیاده روی روز دوم ۳ الی ۴ ساعت است.

روز سوم: غار سوم

روز سوم را برای هم هوایی در نظر بگیرید تا آمادگی کافی برای صعود موفق به قله را داشته باشید. صبح را به آرامش و لذت بردن از محیط اطراف بگذرانید. در حوالی زمان ناهار، وقت آن است که کمپ را ترک کرده و مسیر را ادامه دهید. مسیری باریک که به سمت قله های ماونزی و غار سوم خواهد بود. پیاده روی روز سوم ۳ الی ۴ ساعته است.

روز چهارم: پناهگاه ماونزی تارن

پس از صعود کوتاهی، کوه جای خود را به ارتفاعات صخره‌ای می‌دهد که مملو از سنگ‌های آتشفشانی با اندازه های متنوع است که نشانه ای از فعالیت‌های آتشفشانی قبلی کلیمانجارو می باشد. پس از چند ساعت پیمایش دیگر، به محل اقامت شبانه خود خواهید رسید که از موقعیتی دیدنی برخوردار است و در دره ای بین قله های سر به فلک کشیده ماونزی قرار دارد. پیاده روی روز چهارم ۴ الی ۵ ساعته است.

روز پنجم: پناهگاه کیبو

امروز در مسیری خواهید بود که معروف به زین است و ماونزی و کیبو را به هم پیوند می‌دهد. با ورود به کلبه های کیبو، واقع در دهانه کیبو، زمان آمادگی برای صعود نهایی است. بقیه روز را به استراحت بگذرانید و زود بخوابید تا مطمئن شوید آمادگی کافی برای صعود به قله خواهید داشت. پیاده روی روز پنجم ۶ الی ۸ ساعت طول می کشد.

روز ششم: اورهوروپیک

حوالی نیمه شب از خواب بیدار شوید و زمان کوتاهی برای یک وعده غذایی سبک در نظر بگیرید. هدف این است که در سپیده دم به نقطه گیلمن برسید. بنابراین می توانید کمی پس از طلوع خورشید به قله اوهوروپیک برسید. قبل از ادامه در امتداد لبه دهانه تا اوهورو، برای لذت بردن از منظره باشکوه، در نقطه گیلمن توقف کوتاهی داشته باشید.

بسته به فصل صعود، ممکن است در آخرین قسمت مسیر به قله اوهورو، با برف مواجه شوید. هنگامی که به قله در ارتفاع 5895 متری رسیدید، می توانید از منظره باشکوه لذت ببرید و عکس خود را در مقابل تابلوی قله اوهورو به عنوان یادگاری دستاورد خود بگیرید.

به سمت کلبه های کیبو فرود بیایید تا یک ناهار نوش جان کنید. سپس برای استراحت شبانه به سمت کلبه های هورومبو بروید. پیاده روی امروز ۴ الی ۵ ساعته خواهد بود.

روز هفتم: آروشا

فرود نهایی را از طریق جنگل بارانی به سمت دروازه مارانگو انجام دهید. در اینجا پس از صرف ناهار و قبل از ترک پارک ملی کوه کلیمانجارو با خدمه کوهستان خداحافظی کنید. برای یک دوش آب گرم و یک شام جشن به آروشا برگردید.
ترکینگ مسیر رونگای با یک فرود ۵ الی ۷ ساعته در روز هفتم، به پایان خواهد رسید.

مسیر اومبوه

مسیر Umbwe سخت‌ترین و چالش‌برانگیزترین مسیر صعود به کلیمانجارو است. این مسیر برای کوهنوردانی است که به دنبال چالش های واقعی کوهستانی هستند. پس طبیعی است که یک مسیر آرام و کم بازدید باشد. اگر می‌خواهید خود را در دامنه‌های کوه کلیمانجارو، دور از جمعیتی که در مسیرهای معمولی‌تر هستند، قرار دهید، اومبوه مسیری است که باید انتخاب کنید.

این مسیر صعودهای شیب دار را ارائه می دهد و کوهنوردان باید در نقاط خاصی از روی صخره ها و ریشه درختان تقلا کنند. اگر دارای تناسب اندام مناسبی نیستید و تجریه قبلی ندارید، پیشنهاد می کنیم که از مسیرهای دیگر برای صعود به کلیمانجارو استفاده کنید. اما برای کوهنوردان با تجربه ای که به دنبال چالش های جدید هستند، بهترین مسیر است.
البته مسیر اومبوه در کنار چالش هایش، با مناظر دیدنی از کوهنوردان سختکوش تجلیل می کند.
ترکینگ از مسیر اومبوه معمولا در یک پلن ۶ روزه ارائه می شود که شروع آن از دروازه اومبوه و پایانش در دروازه Mweka می باشد.

روز اول: به سمت کمپ غار اومبوه

قبل از شروع پیاده روی، در دروازه اومبوه ثبت نام می کنید. مسیر پر پیچ و خم کوچک از طریق جنگل های بارانی و در امتداد رودخانه اومبوه به سمت بالا می باشد. کمپ شب اول در کمپ غار اومبوه در ارتفاع 2900 متری خواهد بود.

روز دوم: به سمت کمپ بارانکو

کمپ را ترک می کنید و کمی بعد، مسیر جنگلی به پایان می رسد. می‌توانید دیوار وسترن بریچ را ببینید که در مه‌های ظهرهنگام بارانکو، ظاهر و ناپدید می‌شوند. اقامت شبانه در کمپ بارانکو خواهد بود.

روز سوم: به سوی کمپ کارانگا

روز سوم با صعود تا بالای دیوار بزرگ بارانکو آغاز می شود. سپس پیمایش به دره کارانگا در زیر آبشارهای یخی هیم، کرستن و یخچال های دکن انجام خواهد  شد. شب را در کمپ کارانگا استراحت کنید.

روز چهارم: به سمت پناهگاه بارافو

کارانگا را پشت سر می گذارید و به سمت پناهگاه بارافو می روید. مسیر جنوبی تمام می شود و مناظری از قله را از زوایای مختلف ارائه می‌دهد. در کمپ می توانید استراحت کنید. از شام لذت ببرید و برای روز صعود به قله آماده شوید. دو قله ماونزی و کیبو از این موقعیت به وضوح دیده می شوند.

روز پنجم: صعود به قله

نیمه شب بیدار شوید و با صرف یک وعده غذایی کوچک، پیمایش را شروع کنید. حرکت در جهت شمال غربی حرکت خواهد بود و از طریق پیچ و خم های دشوار، به سمت استلا پوینت صعود می کنید. این چالش‌برانگیزترین بخش از نظر روحی و جسمی در مسیر اومبوه است. در استلا پوینت که در ارتفاع 5732 متری قرار دارد، برای استراحت کوتاهی توقف کنید و باشکوه ترین طلوع خورشیدی که تا به حال دیده اید را تجربه کنید. سپس ادامه دهید تا اوهوروپیک را در ارتفاع ۵۸۹۵ متری صعود کنید.

در این ارتفاعات ممکن است شب بسیار سرد باشد اما در طول روز گرم خواهد بود. از قله، از طریق بارافو برای ناهار به سمت پناهگاه Mweka پایین بیایید. بعد از ظهر، از آخرین شام خود در کوهستان و یک خواب دلپذیر، لذت ببرید.

روز ششم: به سمت اقامتگاه

پس از صرف صبحانه به سمت دروازه پارک Mweka حرکت کنید تا با گواهینامه صعود به کلیمانجارو خستگی خود را در کنید. ارتفاعات پایین تر، ممکن است خیس و گل آلود باشد. بنابراین از گترها و میله های راهپیمایی خود کمک بگیرید. پس از رسیدن به اقامتگاه، صعود سخت خود را از مسیر اومبوه جشن بگیرید.

 

منبع : https://www.climbing-kilimanjaro.com